Seni resmetmek için
Bir tuval
İnceden kalına fırçalar
Ve fırından henüz çıkarılmış
Ekmek sıcaklığında boyalar isterdim.

Yakamozun döküldüğü sulara
Yayılan gölgenle
Ay şen şakrak raks eder,
Umut yüklü gemiler
Demir atardı yüreğine…

Geceye sarı, gündüze yeşil karışır,
Körfez’i aydınlatan yıldızlar
Yağardı
Uzun siyah saçlarına.
İri yeşil zeytinleri anımsatan gözbebeklerine de…
Söze gelmeyenleri anlatan gözbebeklerine.

Mavi…
Yumuşak bulutlar sarmalardı hayallerini,
Avuç avuç
Turuncu ile harmanlanmış.
Ürkek, ak güvercinler
Kanat çırpardı ellerine
Asaf’ça *..!

Boğaz’dan..
Martı çığlıkları ulaşırdı düşlerine,
Kırmızı-lacivert şiirlerle dolu.
Sevgine…
Masum bir bebeğin sıcaklığı karışırdı,
Saflığı ve de annesine olan doyumsuz açlığı…

Ama biliyorum ki sonunda…
Başladığım noktaya gelirdim.
Beyaza…
Everest’in zirvesine yağan son kar’ın beyazlığına…

-yüreğindeki güzellikleri henüz keşfedememiş/keşfedilmemiş birisine…

* Özdemir Asaf”ın ”Jüri” adlı şiirine atıfda bulunulmuştur.

İzmir – 24.01.2007 23:10