Tül tül dökülür pencereden,
Sağanakları haber veren kadınlar

mavi düşer arzulayan gözlere
sağanak sonrası kalanlardan

en çok çekilen acıyı
en içten yaşanılan heyecanı
gün, dönerken anlatır kendine
ardına uçururken masalları

gökyüzü, berrak güneş,
mavi meltem, tanıktır bu sele

arzularken güneşi,
herkes gibi bilirim
atamazsın gönlündeki işgali

görünce her öğlen
hüznüyle kucaklayan ateşi
aynı insan kesilir gök
yanında kıskanç mavi gamzesi

kapatır yüreğini acısından
döküp akıtıp gün boyu
mavisini ellere
söndürdüğünü sanır
arzuladığı güneşi.