Bir deli ruzigâr esmiş
Kapmış yabanın dağından bir tohum
ޞuracığa savurmuş
Ayağı toprağa değmiş ya
Cılız otu itmiş bir yana
Bir güzel yer etmiş kendine
Oh demiş

Kodunsa bul yerinde
Bir fidan boy atmış
Besbelli
Deli tohumun

ޞimdi sofralar kurulur
Gölgesinde sevişip durulur

Dayanmış dayanmış da
Sonunda karışmış insanoğluna
Fıkralar öğrenmiş açık saçık
Tek gönlü olsun anlatsın
ޞaşarsın

Bir vurdum duymaz olmuş
Ağaçtan ummazsın

Yalnızdım
En güzel şiirimi okudum
Yaprağı kıpırdamadı arsızın