Özlemi var bir dünyanın içimde
Yaşayamam benliğimde duyarım.
Gündüz hayalimdir geceyse düşüm
Kavuşamam hep yerimde sayarım.

Umut umut, filiz filiz yeşerir
Gönlümün içinde bir ulu çınar
Kök salar gönlünce uzar da uzar
O köke can veren kanla doyarım.

Oğul oğul, petek petek çoğalır
Sevgisi gönlümde yerini alır
Doyamazsam sana gözümde kalır
Hasretimiz bitmez rafa koyarım.

Ankara – 1988