Annem gitme diyor, ama ben tutamıyorum kendimi ve işte şimdi senin hiç olmadığın bir yere gidiyorum
Annem ağlıyor arkamdan, kızım beni bırakma diyor ama ben dayanamıyorum bu sensizliğe Dayanamıyorum zamanın beni kandırdığı saniyeleri saymaya daha fazla
Ve işte şimdi gidiyorum, hatta annemi bile bırakarak arkamda
Belki olmadığın bir yerde seni unutmak daha kolay olur diye ya da belki de annem daha çok üzülmesin diye
Kendimce bir sürü nedenimi de yanımda götürüyorum ve camına yaslandığım otobüsüm kalkarken gözyaşlarımla beraber sende akıyorsun hayalet olup gök yüzüne
Ve gitmeden önce son bir şey istiyorum senden
Benim için yapmayacağını çok iyi bildiğim halde, yine de söylüyorum belki yaparsın diye
Dua etmeni istiyorum bana sensizliği öğretsin diye tanrımıza
belki o zaman daha kolay kabul eder gözyaşlarım kurumayı ve belki o zaman daha çabuk dönerim annemin yanına!