Depreşti yine içimdeki duygularım
Deştirmeyin derindir yaram benim
Kimilerine bayramken ben ağlarım
Gidince anam viran oldu bağlarım

Yine bugün de ona bir gül alamadım
Hasretinden yandım, ona varamadım
O toprak olmuş sinesine sarılamadım
Talih böyleymiş kimseye darılamadım

Yine bu anneler gününde de ağladım
Düşündükçe anamı ciğerimi dağladım
Manialarımı aşıp anamı kavuşamadım
Kabul buyur anam dualarımı yolladım

Sensiz mutluluk zirvesine ulaşamadım
Senin gibi asla kimseyle uzlaşamadım
Senle yaşadığım sevinci yaşayamadım
Ah anam ben senin acını taşıyamadım

Ah bir bilsen sensiz ne acılar çekiyorum
Vuslat günümüzü çelik hayatla çekiyorum
Kabuk bağlamayan yarama tuz basıyorum
Ya gelmeni, ya da gel demeni bekliyorum

Kalmadı şu fani dünyadan hiçbir beklentim
Her geçen gün derdime dert/çile ekliyorum
Dört gözle muştulunun davetini bekliyorum
Ahrette de şefaat edeceğini ümit ediyorum

NOT:
Bütün annelerin anneler gününü kutluyorum
Benim gibi öksüzleri de sabr-ı cemil diliyorum
Hiçbir çocuğun, öksüz kalmasını istemiyorum
Tüm insanoğluna sağlık/mutluluklar diliyorum

İstanbul – 08.05.2004 08:05