bakma sana geldiğime
derdimin dermanı sende değildir doktor
yarama ancak anam olur merhem
sen bu derin yarayı
kapatamazsın doktor
ah doktor

şimdi yanıyorum ana ana diye
o zamanlar kıymetini bilmedim
bilmem ki ne diye
artık ağlıyorum anasız
gurbette geze geze
bakma sana geldiğime
derdimin dermanı sende değildir doktor
ah doktor

bazen koşup gitmek gelir içimden ankaraya
kimi zaman mutluluk kimi zaman yorgunluk kokan
kızılay caddelerine cebeci sokaklarına
ve öpmek isterim ellerinden
sarılırım boynuna
artık anlıyorum ki o gerçek bir ana
ah ne gelir ki şimdi elden
ağlamaktan başka
bakma sana geldiğime
derdimin dermanı sende değildir doktor
ah doktor

buraların havası gözlerim gibi hep nemli
tutmuyor yalnız gecelerde hiçbir el
annemin eli gibi
vermiyor telaşını yurda gitmek
allahım ne güzel kargaşaydı o
okuldaki evdeki
şimdi geçer o güzel günler
gözlerimden bir film şeridi misali
bakma sana geldiğime
derdimin dermanı sende değildir doktor
ah doktor

şu annemden uzakta zonguldakta
güya okuyorum karaelmasta
barınıyorum barınmaya da
ama inan hep ağlıyorum
duvarları hasret kokan
üç ranzalı öğrenci yurdunda
ve hiçbir güzelin gözü bakmıyor
annemin şefkatli gözlerinin tadında
bakma sana geldiğime
derdimin dermanı sende değildir doktor
ah doktor

doktor!
senin de vaktini aldım boşa
günler geçiyor sılayı düşünmekle
sonra dönüşüyor çil çil yaşa
belki bir daha görüşemeyiz
sen çok yaşa
geri çevirmedin dinledin beni
sağolasın doktor
hoşçakal doktor
hoşçakal doktor.