Anne bak oğlun geldi
Yenildi tek tanrılı aşklara
Bitirmedim okulu
Ne olur kızma
Söyleme babama
Esirgeme duanı anne
Yalan söyledim her aradığında
Kıyamadım üzülmene
Ağladım
Gurbette her oğlum deyişine

Anne bak oğlum geldi
Yenildi yenilenemeyen aşkına
Ne olur kızma
Oğlum “yasak” dedin
Kustum her yudumda
Ağlatanlara
Kıyamadım kendime

Anne bak oğlun geldi
Elinde yalancı bir diploma
Susma payı kendi dilinde
Kasımın yorgun havasında
Sessiz çığlığımla geldim

Anne bak oğlun İstanbul’dan geldi
Yenildi her gecede
Yedi tepenin
Her kızkulesinde
Boğuldu, demirlerin yüzdüğü boğazda
Taşımadı kuş tüyü yüreğimi
Bu renksiz deniz…
Sustu bitmeyesi ezanlar
Koştum
Her mabetteki Tanrıya
Yalvardım
Her dildeki Ana Tanrıya
Affedilmek
Kendi anadilinde

Anne bak oğlun darağacında
İnfazı verildi
Yalnızlık mahkemesinde
Yoruldum
Bir çift göze
Uykusuz kaldım uykulu geceye…

Anne bak oğlun mezar taşında
Bir bayram gününde
Sessiz sedasız kaldırıldı ceseti
Sokağın birinde
İdam edildi bir çift göze
Yalnızdı kefeni
Ağlamadı bu şehir yorgun ruhuma
Kılınmadı namazı sen olmayınca
Atıldı cesedim
Pınardan kalma toplu mezarlara

Anne bak oğlun gökyüzünde
Süzüldüm yine sana
Ağlama anne gurbet elde
Terketmedim seni
Yapamadım anne
Aşk bana göre değilmiş
Sevemedim babam gibi
Ağladım sen gibi
Üzüldüm şiir gibi
Yazdım kan gibi
Oldum Pınar gibi…

Konya