Sen zümrüd-ü ankasın göklerin göğsünde
Rahmet bulutunun her damlasında
Dalgalandığın günden beri
Sevene yar yarene yar oldun

ޞehidin ismini, göğsünden rengini aldın.
Ana, yüreğini oğluna bıraktı. Seni yüreğine aldı.
Sen dalgalandın, gökleri titreterek,
Güneş her gün battı heybetini göstererek,

ޞairler bayrak diye sana seslendi.
Seni anlatmak için kaleme dilendi.
Gözün nuru, gönlün sözü, gül oldu.
Güller kifayetsiz, tek kek soldu.

Göklere düşen karanlığı aydınlatırım.
Sözümü geçiririm akmasın diye suya…
Tekrar şiir yazdırabilirim. Akif’e bile…
Ama seni sana anlatamam, hiç bir dilde