Anlatılacak çok şey var diyorsun.
Evet anlatılacak çok şey var.

Seni seviyorum cümlesiyle
Son bulacak o kadar çok
Anlatılmaya değer
Başlangıç var ki!
Bütün klasik diyalogların
Sessiz konuşmalarına konu bakışların gibi.

Anlatılacak çok şey var
Sana dair.
Masum bakışlı gözlerinle bakarken
Dudaklarından çıkacak o iki kelimeyi beklemek gibi.
Seni seviyorum cümlesini beklemek gibi…
Anlatılacak çok şey var
Sana dair.
Sonbahar akşamlarında
Savrularak dökülen yapraklar gibi
Rüzgarda savrulan saçlarına dokunabilmek için
Uzanan ellerimi her seferinde tutarak,
Ellerimi avuçlarına dolaman gibi.

Anlatılacak çok şey var
Sana dair.
Ömre bedel bir bakışının sonunda bir de tebessümün,
Gülüşün
Beni kahreden gülüşüne katlanmak gibi.

Anlatılacak çok şey var
Sensizliğe dair.
Telefonun her çalışının ardından
Üzerimde olmayan bakışlarını
Varmış gibi hissederek seninle
Konuşmak gibi.

Anlatılacak çok şey var
İkimize dair.
Gülüşüne konuk
Gözbebeklerinin her bakışında
Kalbimde hissedebilmek gibi

Anlatılacak çok şey var
Bir veda anına dair.
Veda öpüşünü
Kalbimde hissedebilmek gibi

Anlatılacak çok şey var
Sana dair.
Kış gecelerinde seni hissedebilme isteği gibi
Her diyaloğun sonunda sana kavuşmak adına
Anlatılacak çok şey var
Sana dair.

Elvankent/Ankara – 25.08.2005