Geniş gögsünden nasiplenirken kadinimizin,
karar verdik yamaçlarda çiçek açtirmaya.
Masalara kazildi raporumuz her gece öfkenin sivrisiyle.
Ülke ülke kiralandik sefalet sayicilari olarak,
kirmizi çizgiler saldik sargili kalay kirliligimize.
Önce güldük kalin dudaklarimizi serperek kahkahalara,
sonra boyun büktük giden dişlerimizle kaybolan dostlarimiza.
Bugün bir denizi tattim haddim olmadi tuzlu demeye,
her gün biraz daha beni buluyor kaybettirilen ne varsa.
Elinden siki sikiya tutmak istedigim dolgun gözlükleriyle,
dolgun gülüşleriyle sevişmek istedigim bir hocam vardi.
Beni uzatiyordu elleriyle dudaklari arasindaki yolculugum.
Uzunlaşiyordum,zagorla savaşacak kadar şimşegin gürültüsüyle.
Delikanliliklarim kaliyordu anilarimin biryerlerinde kardeşlerimle.
(kardeşlerim hiç ve inatla bilmeyecek sularin taşkinligini,
bir günün ezberlenişi akillandiracak onlari ve kalanlari)
Kardeşlerim lagima karişan kuşlardi şehrin kurnazligindan.

Yorgunluklarim akşamlari başaçekilmez oluyor betondan eserken.
Kanima sivaniyor ölüm körpelikleri ihanetin korkunçluguyla.
Ömrüm ugruyor tahta tabutlara yaglaşarak ve ayakta.
Tahtalarin arasindan sizan sari işigi toprak kiskaniyor.
Ses ekleniyor saç uçlarima sular kir akitiyor.
Gazete resimleri çikiyor dişi kirlangicin yoluna.
Baharin yanliş zamanlamasinin ikiyüzlülügü duvarda.
Telaşimizi bitiriyor alnimiza asili duran sicak.
Çünkü yürümek vardiriyor bizi gitmemiz gereken yere.
Ölüm gözleyicilerini seyrederken variyorduk,
aşkimizin ter ve toz kokan sirrina,
ve ölümün alip gittiklerini asiyorduk kirpiklerimize.
Namlusunda bir karanfille taşiyorduk silahimizi.
Nereden,nasil başladigimizi bulmaya ya çalişirken yola.
Ne söyledim anlamadi hiçbir iri gögüslü kiz.
Düze iniyordu bütün sevişme düşüncelerimiz
ve çiçekleri tutuyoruz silahtan boş kalan elimizle,
düşmana savurmak için silah niyetine.
Ölümle yarişiyorduk zamanin gövdesinde.
Alnimizda öte yandan sevgili ve onun teri.