En yakın illere beş buçuk saat,
Bir ülkeden daha uzak Anamur!
Her gelen siyasi verse de vaat,
İl olma hayalin, uzak Anamur!

Uyursun koynunda, bir koca dağın,
İzini taşırsın, bilmem kaç çağın,
Bereket fışkırır taşın-toprağın,
Mutluluk, yine de uzak Anamur!

Hastanen var ama bulunmaz doktor,
Beyini görecek bir cihaz yoktur,
Sahipsiz olsan da, vekilin çoktur,
Sadece gönüller uzak Anamur!

Dağlarla çevrili bir yarımada,
Güneyi denize açık bir oda,
İl olmadan eremezsin murada,
Başka ne deseler tuzak Anamur!

Gerilikte adı çıkmış Doğunun,
Yolu yoktur, köylerinin çoğunun,
Karları erimez nice dağının,
Omuzda taşınır kızak Anamur!

Boğuntu, Sugözü, Çukurabanoz,
İnsanlar çaresiz, benizleri boz,
El-ayak yaralı, ilaçları toz,
Bu makus talihi bozak Anamur!

ޞehirin de farkı yoktur köyünden,
Yararlanmaz, akıp giden suyundan,
Seçimlerde vazgeçilmez oyundan,
İcraat vaatten uzak Anamur!

Gülpınar dönüştü, aspesli suya,
En ufak yağmurda kalırsın yaya,
Ne Mersin, ne Konya, ne Antalya’ya,
Rotayı Kıbrıs’a çizek Anamur!

Evlerin üst üste, sokakların dar,
Ne bir otoparkın, ne de yolun var,
Elbiseye sığmayan bir halin var,
Dar gelmiş giydiğin kazak Anamur!

Kıyın sakin, henüz talan olmamış,
Doğa canlı, çiçeklerin solmamış,
Kale sağlam, tarih yalan olmamış,
Dikkat et, kurdurma tuzak Anamur!

Arif der ki, nedir bizim çilemiz?
Dürüstlük şanımız, yoktur hilemiz!
Sızlanmayız, boş olsa da filemiz!
Önce yol işini çözek Anamur!

Mersin – 28.03.2002