On dördünde gelin olmuş Babam’a,
On beşinde hamileymiş Abam’a..
Eskidikçe yama vurur abama!

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.*

Tavansız evharlamış ocak başı,
Meşe odunun köz olmuş ataşı..
Saçayakta* anam pişirir aşı.

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

Hakk’tan korktuOn çocuğu doğurdu..
Helal sütle, Besmeleyle doyurdu..
Can pâreler, ninnisiyle uyurdu..

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Âlâda görseman-anam.

Büyüyenin çanta verir eline;
Haberini sorar seher yeline..
Sabah çiyi düşer gözü seline…

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

Bayramlarda bayram bilmez, bekleşir,
Gelinin yemeği, kıza ekleşir…
Siyah saçı, yıldan yıla aklaşır…

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

Okudular çocuklarıpeş peşe..
Koşturmaktan, yüz dönmedi güneşe..
Sıra sırakavuşturdu, eş eşe..

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

Gelin kaynana kavgası, neyimiş?
Gelin-Kızı, kızından da eyimiş;
Başköşedesanki evin beyimiş…

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

Elde çepingünü geçti tarlada;
Bir de varıp, evde ocak harlada..
Evi damıpak süpürüp, parlada…

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

Misafirsiz sanki günü geçmedi;
Ne bulduysa koyduyemek seçmedi..
Ömür boyu haram, yiyip-içmedi…

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

Horoz sesi, “Anaaa” sesi karışır;
Horoz öterO, kapıya yarışır,
Bakar, horozdili verip-verişir(!)..

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

On çocuğu, uçtu gitti yuvadan..
Telli turna ses veriyor havadan..
Seccâdede eli inmez duâdan…

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

Ben Ana’ma, “Ana” derimanalar..
Ana dilimkim ki dilden yanalar;
Anneleri , “Ana” diye analar!!

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

Ananın özü”Anmaktır”… Anan O..
An be an, tüm dertlerine yanan O…
Bir yudumluk tebessümle kanan O..

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

Köyümüzde, nâmıdır”Dallı Yenge.”
Dallı Mustafa’yı boyadı renge..
Aşta, işte, eşte aradı denge..

Anam, anamcanım Anamcân Anam…
Cennet-i Alâda görseman-anam.

* An: İki tarlanın ortak sınırı, en kısa zaman dilimi.
* Saçayak: Altına kor olmuş kömür konup, üzerinde yemek pişirilen üç ayaklı
demir