Yorulduk gayrı yürüye yürüye,
Ayağımızı sürüye sürüye…
Yazık, çok yazık!… Kavuşamadık belki sevgiliye,
Durma gardaşım! Rahman olan Allah var…
Gemiler vurunca karaya,
Sahip çıkan olmazsa bu sevdaya;
El açıp sığınınca yüce Mevla’ya
Yorma kafanı gardaşım! Rahim olan Allah var…
Gönüldür aşkın kabesi
Ordadır her derdin çaresi
Öyle diyor âlemlerin bir tanesi
Yıkma gardaşım! Kahhar olan Allah var…
Zalim mazluma vurunca,
Feryad eder yerin altındaki karınca,
Perdeler yırtılıp arşa varınca
Alma ahını gardaşım! Cebbar olan Allah var…
Yorgun kalbin bir gün durduğunda,
Aynı anda Havz-ı Kevser’e vardığında,
Hak aşkına kadehler kaldırdığında,
Unutma bizi gardaşım! Gaffar olan Allah var…
Niye üzersin bu tatlı canını,
Cem olup birlikte içsek Hakk’ın şarabını.
ޞu yalan dünyanın boş hesabını
Yapma gardaşım! Kebir olan Allah var…
Kapandığında yüzüne bir bir kapılar,
Selam sabahı kestiğinde tüm ahbaplar
Tükenip’de kesildiğinde bütün umutlar,
Üzülme gardaşım! Fettah olan Allah var…
Ekmek aş bulamazsan yemeye,
Çulun çabutun olmazsa giymeye,
Takatin kalmazsa Hak yoluna gitmeye,
Devrilme gardaşım! Rezzak olan Allah var…
Altın akçe geçerse eline,
Hizmetçilerin de olursa bir düzine,
Aynaya bakıp da kendi kendine
Öğünme gardaşım! Habir olan Allah var…

Bozarsan tövbeni şeytana uyup da,
Boş hayallere düşüp, yanılıp da,
Lüzumlu lüzumsuz şeylere darılıp da
Küsme gardaşım! Settar olan Allah var…
Bir kötülük yaparsa bir âdem,
Tahrik etse de seni cümle âlem,
Mizanda hesaplar görülecek madem,
Dert çekme gardaşım! Müntekim olan Allah var…
Nasib olur da varırsan Mekke’ye,
Yüzlerini sürersen Kâbe’ye,
Oradan uğrarsan can sevgiliye,
Duanı eksik etme gardaşım! Mucip olan Allah var…
Gönül tandırında pişer aşkın ekmeği.
Orada öğrenir insan Hak için sevmeyi.
Gerekiyorsa bu uğurda ölmeyi,
Reddetme gardaşım! Celil olan Allah var…
Kesince yokuşlar bir gün önümüzü aniden,
Tercih yapman istenirse eğer senden;
Can çıksa bedenden, baş uçsa tenden
Sevme gardaşım, başkasını! Cemil olan Allah var…