Bunca insan bunca alem içinde
Tepemizden bakar yüksek uçarlar
Sevdiklerim rüyalarımda kaldı
Seven yüreğime yara açarlar

Efendiler erlik gerçeği görmek
ޞeriat isterse kesilir parmak
Ayıp değil miydi insan avlamak
Beni öldürmeye yemin içerler

Karanlığı sever mezar soyanlar
Söz veripte sonra geri cayanlar
Herkes ektiğini biçer diyenler
ޞimdi benim ektiğimi biçerler

Dümrül: künyemize işçi kazıldı
Adalet çalışmaz dünya bozuldu
Huzuru dağılan düştü ezildi
Çoğaldı çöplükte gıda seçerler

Fellbach / Almanya – 12.09.1998