Akşam, yine akşam oluyor
Güneş kaybolmakta ufukta.
Bütün çirkinlikler, kötülükler
Kendilerince, birer, birer
Güzelliğe bürünürler.

Yalnızlığım seninle boy gösterir
Seninle anlam kazanır.
Bir duygu ürpertir içimi
Benden çıkar sana uzanır.

Yıldızlar gibi ben de;
Beklerim sabırsızca her an gelmeni.
Çünkü; seninle,
Yıldızlar gibi ortaya çıkarım.
Var olduğumu anlarım.

Varlığım sana bağlı
Yokluğum ellerinde.
Sen varsan ben de varım.

Yıldızlar sen ve ben
Kader arkadaşları
Ne olur bekletme bizi
Hemen bize dön.

Ankara – 1988