İşte yine esiyor püfür püfür
Hayal rüzgârlarım
Hiç farkına varmadan
Boşalan, elimdeki bardağın

Bazan bir gül, bazan bir alev açıyor
Akşam sularında
Yapraksız dalları arasından
Yaşlı bir akasyanın

Uzanabilsem üzerinden
Damların, çatıların
Tutabilirim sanırım
Kızıl çiçeklerini yaklaşan akşamın

Kimbilir daha kaç kez dökülür,
Daha kaç kez açar umutlarım?
Ardından bu uzun
Bu kıpkırmızı akşamın.

Bir burukluk çöküyor içime
Sessizliğini dinlerken
Solgun ateşi düşüyor bahçeme
Ağır ağır bastıran akşamın