yaşam bir sis gibi çeviriyor dört bir yanımı
gün geçtikçe daha çok sarıyor ve kararıyor
akıl yüretemiyor yüreğim yaşadıklarına
yanlış olan yaşadıklarımı yoksa yaşam tarzımı
içimde bir ateş var alevleri hergün daha çok büyüyen
içimde bir çocuk var gülmesini hiç bilmeyen
içimde bir bebek var ağlamaktan hiç vazgeçmeyen
içimde garip birşeyler var beni günden güne tüketen
denizin dibi nasıl yosun tutuyorsa
benim yüreğimde küf tutmaya başaladı artık
ağlamaktan yorgun düşen gözlerim görmemek
düşünmekten sıkılan beynim çalışmamak
acı çekmekten bıkan kalbim durmak istiyor artık
başımı yukarı kaldırdığımda güneşe bakamıyor gözlerim
öylesine karanlıklarla doluki her tarafım
aydınlığı kabullenemiyor içim bir türlü
sensizlik zoruma gidiyor
ayrılığı sinderemiyor içine yüreğim

27.01.2000 01:10