Sen gittin ben nasıl çaresiz kaldım
Hiçbir şeye aklım ermiyor sensiz
Bıraktım kendimi dertlere saldım
Gözlerim dünyayı görmüyor sensiz

Sel olur gözümden dökülen yaşlar
Çiçekler açınca hazanım başlar
Daldan dala konup ötse de kuşlar
Bahar, bahar gibi sürmüyor sensiz

Ayrılık, duyduğum en büyük korku
Yerden yere vurur beni bu duygu
Sen gideli hasret kaldığım uyku
Kan çökmüş gözüme girmiyor sensiz

İnsaf et de beni bir defa ara
İçimdeki ateş bak döndü kora
Kalbimde gitgide kanayan yara
Ne yapsam boşuna durmuyor sensiz