kaç gecedir uykusuz kaldığım
miloseviç’in kampında bu sabah
seni hatırladım,
hayal-meyal
gözlerimden sessizce fışkıran kinler
meçhul hedeflere akıyordu derince
pusulu lanet bir sabah
neprasna’da…

binlercemiz var şimdi
binlercemiz ayni aciyla
yürekleri dagli
umutlari çaresiz
sitemimiz feryadimiz
telli dikenlerde takiliyor
çepeçevre saran
miloseviç’in kampında
brazda’da…

üç çocuğumu düşündüm sonra
büyüğü onbir küçüğü daha bebe
onlar da düşmüştür şimdi
bu kahrolası hasrete
boğazımda düğüm düğüm
kısık haykırışlar,
bakmasalar gözlerimin ta içine dostlar
oturup hüngür hüngür ağlıyacağım
miloseviç’in kampında
radusa’da…

04.04.1999