Pencereye dayanmış kar’ın yağışını seyrediyorum
Seyrederken eski mutlu anılarımı yaşıyorum
Elimi çeneme dayamış öylece bakıyorum
Yüzümde bir gülümseme
Bir kar tanesini yere düşene dek izliyorum
O ara sessiz eski bir şarkıyı mırıldanıyorum
Gözlerimde bir damla yaş
Evet. Evet ağlıyorum
Hiç sebepsiz hıçkırarak ağlıyorum
İkide bir burnumu çekiyorum, elimle gözyaşlarımı siliyorum
Ve bir daha ağlamayacağıma söz veriyorum.

31.07.1989