Sahipsiz bir kalyonun, kırılmış dümeniyim,
Urganlarla bağlanmış, körfezin esiriyim.

Kurumuş dudakların söylenmeyen sözüyüm
Hapsolmuş yüreklerin dile gelen yüzüyüm.

Harap olmuş bedenlerin kırık buruk teriyim,
ޞevk kılıcı kuşanmış, sevdanın neferiyim

Gözlerdeki neşenin şavkı vurmuş feriyim,
ޞuursuzca seğirten Maşuk’un sireniyim.

Paslanmamış ellerde İlham’ın kalemiyim,
Devasız yaraların yegane merhemiyim

Sanma beni müşteki, kadirbilir kişiyim!
Akılalmaz hislerin esrarlı vesilesiyim.

Adıma Aşk derler, yüreklerde gezerim,
Bir katreye sığarken, kainattan taşarım