gözlerim kan çanağı
uykusuz gecelerimin devşirmesi bir kaypaklık yaşıyor, gün
ağır ve miladi bir koku seriliyor üzerime
bir çamur sıçraması mesafedeyim tüm yollara
çıplaklığımı çamurla örterken
antik kent kazılarında bulunan heykellere dönüyorum
kırılan kollarım ve kanatlarıma fırça telleri değiyor
acıyorum asırların dinginliğine rağmen
zamanımdan hiç bir şey yitirmeden

İstanbul