Günlerden Cuma, aylardan kasımdı
Adı Asım, yüreği yaralıydı
Haddi olmadan, vakti dolmadan
Bir vefasıza yüreğini kaptırdı.

Kimse bükemezdi bileğini
Sözüne söz söyleyen
Yoluna dikenle tel çeken hiç olmadı
Kimseyi sırtından vurmadı.
Adı Asım’dı
Yüreğiyse yaralı!

Haddi olmadan bir kız sevdi
Yeminlerine yemin ekledi
Adı Asım,
Bahtıysa karaydı

O güne kadar tatmamıştı vefasızlığı
Hiç saymamıştı bozukluklarını
Ve kimse görmemişti göz yaşlarını
Adı Asım’dı
Yüreğiyse yaralı…