Her canlıya bahşedilmiş
En büyük nimettir ölüm
Bir nevi kurtuluştur ölen için
Kalanlara ise zulüm

Biri ölen için ağlar
Biri öleceğini hatırladığından
Köşede kalmış yitik biri ise
Ağlar halâ yaşadığından

En çok doğru düzgün sevmiş olan ağlar
O doğru düzgün sevilmemiştir çünkü
Hep aynıdır dertler hep aynıdır acılar
Eziyetler aynıdır, ha yarınki ha dünkü

Madem ölüm var, adam gibi yaşamalı insan
Sevdiği kadar sevilmeli
Ama öyle olmuyor
Yok dünyanın adaleti

Öyleyse darılma yaşadığım için ağladığıma
Bu işkence bitmeli
Adam gibi yaşayamıyorsak
Adam gibi ölmeli