Acı dağlarına mesken mi kurdum
Nedir benim bu halim
Gözyaşları pınar oldu
Damla damla aktıkça
Yakıyor kavuruyor bu dağlar beni.

Estikçe rüzgar
Yalıyor gönlümdeki apansız kayaları
Biçare oldum
Ne ot bitiyor
Ne su çıkıyor
Dağlar dağlar
Bu dağlar gönlümü dağlar
Acıları gözlerimden sular gibi akar

Sel basmış gönlümü
Bir de kör etmiş gözlerimi
Yürüdükçe yıkılıp çöküyorum
Bulamıyorum bu dağlarda
Bir türlü yönümü.

Yenifoça – 23.08.2004