İşte ayrılık denen şey,
Yine kurulmuş saat gibi,
Aklımızı çelmeye başladı
Ki sen en kısa ayrılıkda bile ölesiye özlersin,
Ki ben bir dakikalık yokluğunda bile gözlerine hasretim,
Ama elden ne gelir boynu bükük gidersin.
Aşkımı bilirsin,
Gökyüzü kadar mavi gözlerine,
Fikrimi derinlere salan sözlerine,
Evren kadar gerçek hislerine,
Tutulmuşum beni benden alan sensin.
Her gidişinde gelmeni,
Her gelişinde ise kalmanı ümit ederken ben,
Giderken içinde büyük bir mutluluk öldürüyorsun biliyorum,
Bilmiyorum çözüm nedir yine gidiyorsun sen,
Ama biliyorum aklın, aşkın, gönlün benimle,
Ama unuttuğun bir şey var, gözlerin hala gözlerimde,
Bu şiirim sana hasret şiirimdir,
Bu gece sensiz kaçıncı gecemdir,
Geldiğin gün gönlümde güller açmıştı ya,
Yine gel aşkım sarı güller solmak üzere…