Ve geldi gün…
Elinde iki pırlanta;
Biri siyah, biri beyaz.
Biri fazlaca güzel, biri haddini aşan çirkinlikte.
Biri, sanki zıttı diğerinin
-Havada da nem noksan sanki de-
İkisi de; gereğinden çok parlamakta
Düşler bile aydınlığa yaklaşmakta parıltıdan
Bu bir sır!:
“Sevgi bile kıskanmaya başlamış,
Aşkla yanan billur ateşleri”

Aydınlık değil bu! -kesin olan-
Kavganın kıvılcımı gibi
Üstümüzdeki elbiseyi aydınlatan da

Gerçek şu ki;
-Bilinmeyende aynı zamanda
İyinin hangisi olduğu ruh’a
Ademoğlunun nefes almakla
Geçirdiği zamanda