Yel değirmeniydi geçtiğim yıllar
ޞimdi olgunluğun pençesine düştü
Hatıralardan uzak yaşantılarım
Tebessümü çok görüyor
/aynamdaki
Evliya yüzlü yalan çizgiler/

Ne zaman zamanı durdursam
Ölü yüzlü oluyordu düşünce
Ve nezaman sevmeye başlasam
Adını koyamadığım bir sevdaydı yaşamak
Ve her ikindide her öğlende
Nitekim her kutsal günde
Burkulurdu bardağımdaki hüzün
Suçsuz bir keçi gibi
Gibilerle doluydu inat beynim