Bir şeyler kapaniyordu bir yerlerde,
belki bir kapi, belki bir mezar –
ama çati degildi – sanki bir yangin,
tavşanlarin, kuşlarin hizindan anliyordun,
ama çati degildi kapanan,
üzerinde bir bayrak dalgalanan.

Ama çati degildi kapanan;
biraz daha işik, diye haykirdin,
daglarima ve uçurumlarima,
hepsini gövdeme
duvarlarima kaziyacagim.

Bir şeyler kapaniyordu bir yerlerde:
Kiminin bahti, kiminin yüregi,
kiminin kapisi ve penceresi.

Düşündün: Her şey bütün bir sonsuzluk
ve bir dakikaydi önünde ve sonunda.

Bir dakika, o senin olan bir dakika,
yani yaşaman için sana birakmadiklari.

Paris – 19.03.1986