(Beni en iyi sen tanır sen bilirsin

Senden sonra bu bedenle dost olamam

Yaşamla ölüm arasında karar kılamam

Anlamaz bu can sensizliği anlamaz birtanem )

Bir sevda vardı yürekte umut doluydu

Yarınlara koşuya çıkmıştı

ޞimdi

ޞimdi umutsuzluğa dönüşü

Kader mi kadersizlik mi sence

Yapma bir tanem yapma  beni bu yalanlara inandırma

Sensizliği mahkûm edip

Yokluğun zindanlarına atma

Gitme bir tanem gitme gitme

Bir öfkeye her şeyi terk etme

Yum

Yum ne olur o gözlerini  bir kez daha

Geçmişi hatırla

Biz ikimiz tek dünyaydık

İki beden tek yürektik

Ve  ölümüne sevdik

Yağmurlarda birlikte ıslandık

Fırtınalarda birlikte dindik

Çiçekli değilse de dallarımız

Gelecek baharlarımız vardı

Umut dolu yarınlarımız

Hem öyle kolay mı sandın sen ayrılığı

Bir çırpıda her şeyi silip atmayı

Arkanı döndüğün anda unutmayı

kolay mı sandın kolay mı

Attığın her adım seni kahra götürür

Hangi bir gün duymazlıktan gelirsin yüreğini

Hangi bir gün görmezlikten gelirsin hayalimi

Gitme bir tanem gitme

Gitme bir tanem gitme

Bak…

Gece henüz bitmedi  bir daha düşün

Kapının dışındaki her adım

Seni büsbütün hasrete götürür

İçindeki garipliği tenhalığı yok edemezsin

Terk edilmiş şehirlere dönersin

Özlemler yürüdükçe hele o damarlarında adım adım

Eriri gider sevinçlerin mutlulukların

Büyüdükçe büyür inanki  kederler

Her yeni günde çoğalır çoğalır  eksilmez  o dertler

Bir başına çekilecek yük değil ki bu hayat birtanem

Seninle bilir yalnızlık yalnızlık olduğunu

Seninle bilir geceler gece olduğunu

Bir dök düşün ne olur

Düşürme şu  yokluğun kucağına beni

Gitme bir tanem gitme

Bir düş bir masal değildi bizim sevdamız

Her anın son zerresine kadar

Birlikte yaşamaya andımız vardı

Geride bıraktıkların seni yaşamama yetmez

Beni en iyi sen tanır sen bilirsin

Senden sonra bu bedenle dost olamam

Yaşamla ölüm arasında karar kılamam

Anlamaz bu can sensizliği anlamaz birtanem

Çıldırasıya isyan eder

Yık  yık ne olursun bütün duvarları

Yeniden hesabını  görelim geçmişin

Hem istersen

İstersen saraylar kurayım gönlümde

Bütün hücrelerimi hizmetine sunayım

Gündüzlerimi  bakışlarında öldüreyim

Geceleri mi desen  hayalinle

Yeter ki

Yeter ki terk edilmişliğin ızdırabını  yaşatma

Yemin ederim

Yemin ederim ki nefes kadar gereklisin bana

Belki

Belki candan daha ötesin

Beni sensizliğe mahkûm etme

Gitme bir tanem gitme