Önümde parlayan ışığın içinde annemin eli
Arkamda karanlık içinde bir korku tüneli

Ardımdaki karanlık beni içine çekiyor
Kötü bir ruh kalbime fenalığı ekiyor

Simsiyah bir yerdeyim göğsümde nefessizlik
Bu bitmeyen bir gece çok derin bir sessizlik

Ne olur ışığım yeniden doğsun huzurum kayıp
Biri kaçtı hayatımı acımasızca kana bulayıp

Kovun içimde nöbet bekleyen bu nefreti
Silin aklımdan bitmeyen bu hasreti..! !