âh dinlemez göğün yedi katını
Her duân bir iksir sarıyor canı
Boşaldı da yine gönül havanı
Gözlerim sel verdi yazdayım verdâ

Tutun gönül kör umudun ucuna 
Aldırmadan tokluğuna acına 
Dokun deli rüzgâr yârin saçına 
Bir melek dil verdi yastayım verdâ

çok güzeller yüreğimden kan içti
Genç ömrüme bin kat kefenler biçti
Bahçemden beyhûde baharlar geçti
her yanım bel verdi dizdeyim verdâ