Sıraya girse günlük dertlerim
Engel olamaz kırılmaz kalemim
Karşılığın da boş kalsa da elim
Fikrimi kâğıda döker giderim

Amacım insana dostluğa çağrı
Gözlerim yorgun belimde ağrı
Barış huzur olsun insana saygı
Gönlümü bırakır öyle giderim

Hakkını istemezsen derim ezil
Ömrünce sürünür olursun rezil
Sana nasihat neyde söylese fazıl
Mertliğin gülünü eker giderim

Dünya kurulmuş dönüyor neye
İnsanlar birbirini yesin mi diye
Kul fazlıdan tüm canlara hediye
Sözümü kâğıda döker giderim

Yazdım dostluğu bıraktım miras
Ölürsem arkamdan tutulmasın yas
Tunceli özüm memleket Sivas
Barış gülünü dosta verir giderim

Yeryüzünün hazinesi insanoğlu
Ne fark eder söyle batı ve doğu
Azla geçinirim istemem çoğu
Özümü yoluma verir giderim