Bir aşk dilencisi vardı sokağımızın başında
Gelenden geçenden sevdiğini sorardı hep
Ellerini semaya açar yalvarırdı yüce rabbine
Kimse sevdiğinden ayrılmasın diye

Akşam olupta güneş batınca
Çekilip bir köşeye ağlardı
Ne bir sıcak yuvası nede bir sevdiği vardı
Onun yastığı sevmek.yorganı ise sevilmekti