“Garip,kuşum”.
Yuvam,belli değildir.
Garip,kuşum.
Kanatlarım,yoktur.

“Hani,karıncaları bilir misiniz”.
Ya da,akrepleri.
İşte o karıncalarla,o akreplerin başını ezmeli.
Çünkü,garip kuşa dokunmasın diye.

“O,kadar karınca var ki”.
Yerdeki,karıncaları hesap etmezsek.
Garip,kuşun yuvasını yalnız Allah yapar.
Diye,ne güzel söylenmiş.

“Garip kuşum,yuvam yok”.
Garip kuşum,kolum yok ve kanadım yok.
Garibim,gariplikten doğmuşum.

“Aslında,bu dünyada”.
Karıncalar,çiyanlar,akrepler olmazsa.
Gariban,kuşlarda olmaz.
Anasız,Babasız,Yurtsuz,Vatansız.
Nice,garibanlar.

“Bir,ekmeği bile zor bulabilenler”.
Bir,suyu bile zor bulabilenler.
Garip,ne kadar garip olsa da.
Garip,kuşu ezmemek lazım.
Sonra,Allah’ta seni ezer.

“Herkes,özgürdür”.
Ama,gariban kuşlar özgürlük bile bilmezler.
Hep,ezililirler.
Hep,horgörülürler.
Ne,denmiş garibin tahtı yok.
Zenginsen,mülkün çok.

“Garip,işte öyle gariptir”.
İdam mahkumudur,kelepçelidir.
Özgürsüz ve kanatsızdır.