“İsyanlarım,beni anlayan ve beni tanıyanlara”.
Onlara,isyanlarımı anlattım.
Delik,deşik isyanlarımı.
Hatalı veya hatasız,isyanlarımı.

“İsyanlarım,bir sürgün yolcu”.
Ben,ise gezen yorulan bir yolcu.
Çok,yollar aştım isyanlarım için.
İsyanlarımı,yollara ve dağlara anlattım o duydu sesimi yalnız.

“Benim isyanlarım, kelepçeli bir mahkum”.
Benim isyanlarım, üstüne serilen bir yorgan.
Benim isyanlarım, ceza evinde yatan bir mahkumun isyanı.
Benim isyanlarım,dağlara ve yollara karışan isyanım.

“İsyan,kokan ülkemde”.
İsyansızım,diyen yok bu yerde.
İsyansızlığa,mahkum bu kainatta.
Kavgalarla ve Savaşlarla,isyanımızı sürdürür olmuşuz.

“Garibi ve yetim’i,dışlayanlardan tutunda”.
Yaşlısını ve çocuğunu,dışlayanlardan tutunda.
Fakiri ve yoksulu,dışlayanlardan tutunda.
Hep dışlanmışlar,hep dışlanmışlığın gerçek yüzü bunlar.

“İsyan,yurdumda gezen isyanlar”.
Sokağın,başında geçen isyanlar.
Otobüs duraklarında,caddelerde ve parklarda geçen isyanlar.
İşte,benim yediremediğim ve kızdığım isyanlar bu isyanlar.