“Güneş,doğarken”.
Gözlerimizi,açtığımızda.
Bir,bulutun gözlerimizin önünde geçerken.
Günler,çabuk geçerken.

“Yolculuk,yapılmış sonsuz umuda koşarken”.
Ayaklarımız,yere basmaz olmuş.
Tükendiğimiz,her güne lanet olsun demek diyoruz.
Zehir ve acı,diyoruz.

“Kuşlar uçarken,kanat çırparken”.
Soğuk,bir günün yorgunluğu.
Sıcak,bir günün telaşı.
Tutmaz,olmayan dizlerimiz.

“Su,misali ömrümüz geçiyor”.
Bir,baktık yıl geçiyor.
Bir,baktık gün geçiyor.
Bir,baktık ay geçiyor.

“Ordan,oraya pervanesiz koşuyoruz”.
Bilmiyoruz,nereye koştuğumuzu.
Nereye,yürüyoruz.
Nereye,koşuyoruz.

“Hayat,bir dakika gibi”.
Saniyesiz,sürüp akıp gidiyor.
Dakikaları,bir bakmışsın tutamaz olduk.
Saniyeleri,hesaplayamaz olduk.

“Gün,gün nedir ki”.
İnsan,oğlu kanadı kuş gibi.
Ordan,oraya.
Neye,nereye,nasıl adım atacağını bilmiyor.

“Ömür,tükenirken”.
Beden,yaşlanırken.
Kol ve kanadın,tutamazken.
Sürgün,olmuş hayatımız ordan oraya.

“Bir,gün bakacaksın kalp duracak”.
Sussuz ve Aç,kalacaksın.
Sonra,bedenin toprağa girecek.
Sonra,gün bitecek.
Bir,daha geri dönmemekle.