İki nefes kalırken boğazımda
İlk nefesimi hıncıma verdim…
İkinci nefesi acıya…

İçimde intikam salgını vursam kahpe yalana
Beyaz gökten süzülür pas lekeleri…
Yüreğimin neminden yokla beni
Bir susuzluk dökülmüştür dudağıma
Bir hitapla besle şarkımızı
Bana kaçmak yok, yok bu savaşta gitmek
Yok işte
Ellerim inerken savaş küllerine
Dudaklarım yanar bu depremden
Zilzal dökülür kalbime
Donar vücudum.

Aheste sürülürken sürgüne
Tanıma beni kanda
Yalın söz söyle
Bir hasretlik belirteç düşsün dilinden
Apak et sallanırken…
Göğüm yedi boğum akrep/sar işliğime
Dökülürüm umudun karnına acı diye
Sardığım şarkı bir feryat olur
Kalır dilimde koyu kızıllığı.

Zilzal yine.
Saçlarım döküldü/günahını alamadım
Zilzal. Yine.
Fayları yıkıldı bu gece göğün
Emire düşerken filistinde
İçim sarsıldı
ޞimdi kime söylenecek ninniler
Kime görünecek melekler
Bu ben değilim, sen de değilsin
Bir taş atmışlığımız bile yok ki intifada da

Emire ah Emire
Sana değen kurşun toplu katliam oldu sinemde
Emire ah Emire
Yüzündeki masumluğunda şimdi hangi melek anlatacak
İnsanlara merhameti.

Emire, gördüm seni gözlerim döküldü
Hançeri saplandı kalbime acının
Dağlasın şimdi beni bu acı
Dağlasın, kanatsın, parçalasın
Zilzal ah zilzal, yine de zilzal

Bıraktın bizi Emire yetim kaldık
Sana kıyan insan mıydı?
İnsan mıydı? Utanıyoruz o zaman
Utanıyoruz insanlığımızdan
Bir insan bir meleği nasıl da vurur
Nasıl da vurur…
Zilzal döküldü, zilzal, yine de zilzal
Deprem oldu her yer, tarumar

Sesim yırtıldı bu gece
Zilzal yankılandı
Ah beni vursalardı senin yerine Emire
Beni vursalardı
Dirilip dirilip tekrarlasaydılar bunu
Acı çekmezdim bu kadar.

Filistin yasta şimdi
Diller yasta, kelimeler yasta
ޞehrimdeki karanlığın ortasında
Gönlüm yasta.

Seni vuran eller bizi yine yetim bıraktı
Öksüzleştik.
Hangi bedeldi bu Emire bir kurşun olarak geldi sana
Filistin yine ağladı yine kana bulandı
Zilzal yine de zilzal
Göğün fayları kırıldı yeniden
Yer boşaldı acıdan.