Adı konulamaz bu şiirin.
Vücudum yokluğunu hazmetmekle meşgul.
Yaşadığımı anlamama yardım edenim yok.
Koymaya çalışsam da olmuyor, yapamıyorum.

Değeri olmayan boş işler yapıyorum,
Adını koymaya çalışıyorum isimsiz şiirlerimin.
Sürekli onu düşünüp dalıyorum, boş hayallere.
Kalem alıyorum elime her defasında…

Deniyorum ama olmuyor.
Olmuyor yaşadığımın farkına varmadan.
Olmuyor gülücükleriyle beni ısıtmadan.
Adını koyamıyorum.

Sevmek çoğu zaman yetersiz kalıyor.
Karamsarlık geçiyor önüne her şeyin.
Düşünemez hale geliyor beynim.
Çakmak çakmak oluyor gözlerim.

Bekliyorum, bıçak açmıyor ağzımı.
Yüzüm bin parçanın da ötesinde.
O gözlerdeki mercan maviliği istiyorum.
Hani nerede?

Beynim viraneye döndü, faydası yok.
Düşünmekten tarumar oldu viran şehirler misali..
Uğraşsam da, olmuyor.
Adı konulamıyor bu şiirin.