Unutulan şehir…

Senden güzeli inan yok gönlümde
Bakımsız kalmışsın sen Elbistanım
Davanı savunurum mahşer gününde
Bunu beylere koymam Elbistan’ım

Sende yedi beslendi bu boğalar
Böyle mi bomboş kalırmış dağlar
Ceyhan’ım bu kadar kime ağlar
Tepende kara kül döner Elbistan’ım

Bacalar yükselmiş zehir kusuyor
Ovanı tarlanı kül ile boyuyor
Deme şair sana ne oluyor
Senin derdin verem etti Elbistan’ım

Yıllardır il olmayı hak eden sendin
Neden mecliste unutulup kaldın
Ekin vermeyip geri alsaydın
Nasıl tanılırdın vay Elbistan’ım

Çiftçi pancarı ekmez oldu niçin
Beyler bu derdi de boş verip geçin
Zaman geçmeden yolunuzu seçin
Bu hesabı gel yarına koyma Elbistan’ım

Cengiz senin çamurunla özenmiş
Nice memleketi gezip de gelmiş
Seni özlemek sevmek yetmezmiş
Beni el toprağına gömme Elbistanı’m.