Toplanın, toplanın işte büyük ziyafet,
Ne et var sofrada, ne de bir damlacık su.
Yemesini bilene bu, bulunmaz nimet.
Göklerden inmekte şu sofranın huzuru.
İnsan asırlardır aç üşüşen yok hayret,
Bir türlü anlamadım bu garib durumu.
ޞu gıda yeryüzüne rahmete işaret.
Çabuk olun, kaçırmayın, leziz sunumu.
Tadı ne de doyumsuz, hadi biraz şükret,
Bilirsen kıymetini, kesilmez ki sonu.
Yalnızca bir niyet, başka istemez zahmet,
Paylaştıkça azalmaz bu sofranın tuzu.
Gelmeyen kalmasın, duyulmasın nedamet.
Nasib almamak şu nimetten hiç olur mu?
Toplanın, toplanın işte büyük ziyafet.

Ankara – Kasım 2007