çok sıkılmış kendine bakmaktan
bir başağın aynaya yansıması oysa yüzü
gözlerde meçhul bir şiir
sözlerde hep aynı fikir

-uzan güzel kadın
uzan da dokunuver göklere-

şiirim tutar,
ben tutamam seni mesûl…
benim suçum yok
sende olanı sana vermek derdindeyim
senin kim olduğun hâlâ meçhul…

-dokun güzel kadın
dokun da renk gelsin güzelliğe-

ayna bu
hüzün aynı hüzün,
oysa gülmektir sana yakışan
melekken yüzün…
kandırsa bile seni kraliçe
iki çift lafım var pamuk prensese…

ısır güzel kadın
ısır da o elmayı
değişşin bizim gönlümüzdeki
görsün pamuk prenses
içimizdeki fırtınayı.

İstanbul – 16.10.2006