Seni gördükten sonra
Bir ağaç misali ilk yaprakları yeşeriyordu
daha umutlarımın
Tomurcuk tomurcuk, tek tek.
‘Alayım mı onları elinden? ‘ dedi
Karamsarlık.
Doğuştan yüklü imgelerim Titreyerek
‘Hayır’ dedi, yalvararak.

Zaman geçti,
Yaprak açtı tüm umutlar
Ötüştü bütün kuşlar.
‘Alayım mı onları elinden? ‘ dedi
Karamsarlık.
Titremeden ellerim
‘Hayır’ dedi sallanarak
başım.

Umudum yeşillendi iyice
Çiçek açtı, meyve verdi.
Her gelen geçen koparmaya çalıştı dallarımı,
Doldukca eğildi
doldukca eğildi umut yüklü dallarım
Her korkudan her kötümser havadan arındırdım umutlarımı,

ޞimdi artık yanımdasın
korkmutmuyor artık hiç bir şey
umursamıyorum da; su vermeseler
Çekseler koparsalarda dallarımı
umursamıyorum.