Çekilin aradan bulutlar artık
Çiçekler nemlendi açamıyorlar
Kanatlarımızı bedene sardık
Palazlar ıslandı uçamıyorlar

Toprağı sürükleyip seller götürdü
Yaprağı sürükleyip yeller götürdü
İşe yarayanı da eller götürdü
Vatan sevgililer kaçamıyorlar

Yaban gülü gelip dikene boğdu
Cila boya deyip kökene boğdu
Yerli mahsulleri kemlikler boğdu
Artık meyveleri saçamıyorlar.

Afyon/Çobanlar – 1974