Ne de güzel başlamıştı her şey
Güzel bir gülüştü beni sana bağlayan
Ne de güzel başlamıştı aslında..

Seni gördüğümde
Adın gibi uzak ve ulaşılmaz gelmişti ilk başta
Sonra kıskandım kalbinin ortasında büyüttüğün kızkulesini
Belki de bir tutkuydu benimkisi
Sadakatin hoşuma gitmişti
Neden dedim kendime
Neden büyütmesin beni de kızkulesi gibi kalbinde
Ve bir mucize istedim ilk defa
Karşılığı da geldi, hatta gelmesi muhtemel olmayan bir zamanda
Binbir zorlukla da olsa aşıp sularını
Ulaştım kıyılarına
Nasıl anlatılır ki, o anı tarif etmek
Bir yanda hoş bir deniz kokusu
Pencerenden bakıp İstanbul’u seyretmek gibiydi seni sevmek
Varsın gözlerin gardiyan olsun, dudakların kelepçe
Bir ömür yaşayabilirdim o kızkulesinde inan.
Evet güzel bir rüyaydı bence
Bir gün olsun yüzüme gülmeyen aşk
Ufak bir tebessüm etmişti sadece.
Ve neticesinde bir mermi sıkıp serime
Hatta yetmez deyip bir de kalbime
Bırakıp kimsesizce
Salıverdin derinliklerine.

Ama pişmanmışsın duydum
Kuşlara, balıklara anlatıp aşkını ağlar olmuşsun
Bir balık arkadaş şahit olmuş bugün sözlerine
Keşke demişsin keşke
Gelip fısıldayıverdi kulaklarıma
Ben de gördüm dedi, ağladı dedi adını her anışında..
Ama artık her şey için çok geç
Önce bir mermi sıkıp
Sonra da öylece kovup kalbinin kızkulesinden
Denizin soğuk ve karanlık sularına attığın ben
ޞimdi derinlerde
Bir deniz kabuğunun içinden
Sesleniyorum sana..

Keşke, keşke, keşke..