“Kimin içine girsem saklar beni.”

Kiri kendine diken, avuçlara bırakıyorum kendimi
Kime baksam dağılıyor tüm fotoğraflar
Alnımı dayıyorum sesi içine düşmüş geceye
Eti çürümüş sokakta buluyorum birden beni.

– Sonrasını bir hatırlayabilsem anlatacağım. –

Dizesi kendine aç bir şiire bırakıyorum kendimi
Ok yaydan fırlamış ya bir kere
Tut tutabilirsen artık
Kendi rahmimde kendimi doğuruyorum.
– kamburu içine geçmiş. –

– Doğumumu daha sonra anlatacağım. –

Boynu kendine kırık bir cinayete bırakıyorum kendimi
İçime çaktığım çivilerle, mermi yapıyorum
Tabutları yağmalıyorum, kimse ölmesin diye
ޞaşkınlığı boynuna asılı kız çocuğu gibi içime bakıyorum.

– Neden bu kadar şaşırdığımı belki anlatacağım. –

Dikişi kendine tutmamış bir hayata bırakıyorum kendimi
Keşke içimdeki şu vahşi atı bir dizginleyebilsem
Dili içine kaçmış ses gibi durmazdım belki o zaman – yalan –
Ölü dudakları bu kadar sevmezdim belki de.

Anlatsam çınlayacak içiniz biliyorum
İyisi mi ben kendi suskunluğumda boğulayım, bırakın da…