Dört asır kanat gerildi,
Bedeli çocuk kadın süngülendi,
Yer yurt talan edildi,
Türk’ün Türk’ten başka dostu olmaz ki.

Dinleri dilleri ayrı ayrı,
Birbirlerinden korkarlar gayrı,
İçleri bir dışları ayrı,
Taşıma suyla değirmen dönmez ki.

Zencileri köle deyip sattılar,
Kadınlara mal gibi ip taktılar,
ޞimdi dünyaya göz attılar,
İnsan kıymetini bilmezler ki.

Kimi insanlığa hiç bakmaz,
Kiminin kalleşliğine doyulmaz,
Kimi de vicdanı hiç taşımaz,
Bencillerle geçim olmaz ki,

Kimileri tamamen riyakar,
Kimileri dürüstlüğe ters bakar,
Menfaate her şeyi satarlar,
Böylesinden de hayır gelmez ki.

Kimisi işçinin kanını emdi,
Karnı doyunca hepsini tepti,
Sonra teröre evcilik etti,
Hainlerden de dost olunmaz ki.

Eyaletler yerlisi kalmadı,
Gözleri hâlâ doymadı,
Müşkül yurttaşını soymadı,
Böyleleri sevgi nedir bilmez ki.

Din adamları balları şarap etti,
Kadınlar çok çocuk telef etti,
Dikkat insanlık elden gitti,
Asaletin değeri bozulmaz ki.

İşine gelince insanlık taslar,
İşine gelmez adilik başlar,
İster istemez belaya toslar,
Doğanın kanunu bozulmaz ki.

Yurttaş diye geçinenler çoğaldı,
Artık geçmiş geçmişte kaldı,
Soyu inkar etmek doğal mı?
Bu kadar da soysuz olunmaz ki.

İnsan hakları terör savunur,
Demek aslı aslı gibidir,
Dünya sonu geri sayılır,
Böyle de süper cahil olmaz ki.

Yine büyük silahları yaptılar,
Yıllarca dünyaya kemlik sattılar,
Gerçek soykırımı yaptılar,
İftiranın ölçüsü yapılmaz ki.

Siyaseti icat edip çıktılar,
Para tanrılarını yarattılar,
Nü ile adiliği salgın yaptılar,
Böyle çok firavun hortlamaz ki.

İnsanlığın yüzkarası onlar,
Hep de hazıra konarlar,
Huzurlu yaşayanı ara bozarlar,
Su altında kibritim yanmaz ki.

Resmen her yeri talan etti,
Nice milletleri tarumar etti,
Son numara soykırım ilan etti,
Aklı olan mantık kabul etmez ki.

Bencillere döviz deyip sattılar,
Faiziyle kat kat geri aldılar,
Aman Allah ne yuvalar yıktılar,
Bundan büyük terör olmaz ki.

Bu yalan dünyada kötülük zarar,
Dürüstlük iyilik insana yarar,
Atom zincirleme dünyayı sarar,
Kıyametin eri geci olmaz ki.

Atatürk laiklikle dini inkar etmedi.
Laikiz diyen de izinden gitmedi,
Dini alet edene mal mülk yetmedi,
Aramızdaki lainler de bitmez ki.

Ayrılmayın Türkler ne olur,
Parçalanan millet tabii yok olur,
Kötüler er geç belasın bulur,
Pişmiş aşa soğuk su dökmek olmaz ki.

Mustafa der: yarası olan gocunsun,
İNSAN’ların mutluluğu bol olsun,
Zararlının nesli kurusun,
Türkün Türk’ten başka dostu olmaz ki.

Afyonkarahisar/Çobanlar – 1998