Ellerin ellerimde
bir tutam gül gibi
kopartılıp dalından
solgun, hüzünlü
avuçlarımı açsam dağılacak tüm yapraklar
teker teker avuçlarımın arasından
kaçıverecekler gibi…

Seni tutmak değil amacım
ne de avuçlarımdan kaçırmak
yalnızca durdurmak zamanı
karar vereceğim anı yalnızca dondurmak
başka hiçbir şey istemiyor yüreğim
çünkü
avuçlarımı açsam sen dağılıvereceksin
gideceksin kurumuş bir yaprak gibi
esen rüzgarda
savrulacaksın uzaklara…

Seni sımsıkı tutsam da
avuçlarımda kuruyuvereceksin yavaş yavaş
sonra da
toza dönüşüp akıvereceksin avuçlarımdan
tutmak istesem de tutamayacağım
o zaman da ben yok olacağım.

Tek istediğim durdurabilmek zamanı
yaşamak doyasıya
avuçlarımda hâlâ tazeyken, diriyken seni…

Avuçlarıma toprak aldım
yaşamımın ve varlığımın anlamı diye
sonra da onu parmak aralarımdan bıraktım
hiçbir şeyin sonsuza dek yaşamadığını
unutmayayım diye…

22.07.2003