Ses ne, seda ne,nedir ağlamak?
Semada yanık bir ‘sela’ymış tüten
Kim bu insanlar, bu topluluk ne?
Herbiri cevabı müntehi sual..
Ölen mi var, kimmiş, neymiş, ne bu hal?

Ah neler gördü şu paslı teneşir
Bu kaçıncı el-ayak tutmazın biri?
Buz gibi teninden yükselen buhar..
Buğulu gözlerde ıslak hatıra
ޞu kuytu köşede saklanmış bahar.
Yundukça parlayan o cansız beden
heyecansız beden
Yundukça akmada bu en son kir.

Baş ucu genişmiş ayak ucu dar
Ham kalmış bir tasvir Fazıl ustadan
Ya eski yazılı o yeşil kılıf?
Dışında cennet, içinde azap
Gözler var maziden ne izler taşır
Ne günler özler gamlı yürekler
seven bekler!

Artık gönüllerde tutuklu matem
Çırpınır durur bu son vuslatta
Her akıl tek şeyde birliğe mazhar:
Bu hayat, bu telaş, bu acı niçin,
Hepimiz böyle gideceğiz madem?